MTUNZI : GEOFREY MALWA
“Kwahiyo huyu mwanamke ndio atakuwa akitusaidia kazi?” alihoji Lemigato
“Acha tamaa! Nakujua wewe mpuuzi,” alijibu Lenivato
“Hapo najua kaka atafaidi kweli kile kishumundu kilichojitokeza kichokozi,”
“Afaidi asifaidi muache kama alivyo,”
“Sawa mkuu!”
“Nikuone unamendea kama hatujagombana…”
Hayo yalikuwa ni maongezi kati ya vijana wawili pacha, mmoja akiitwa Lemigato, kifupi akiitwa Gato, huyo ndiye aliyekuwa akionyesha kumtamani Rehema, msichana aliyeletwa kwa ajili ya kazi za ndani na kumsaidia kaka yao Masele. Na huyo mwingine akiitwa Lenivato, kifupi akiitwa Vato, ndiye aliyekuwa akimuonya Gato juu ya kujihusisha na chochote kinachohusu mapenzi na Rehema.
Watatu ndio waliounda familia hiyo, wazazi walishafariki muda mrefu katika ajali ya gari ambayo Masele pia alikuwepo, ilikuwa ni ajali mbaya na Masele kw bahati iliyo njema ndiye pekee aliyetoka akiwa anapumua, alipoteza mguu mmoja na vidole vya mguu uliosalia. Muda wote alikuwa akitembelea magongo maalumu au kiti. Tangu apate ajali, walikuwa wakimuhudumia wafanyakazi wa kiume, lakini safari hiyo mapacha hao waliamua kumtafutia msichana ili aweze kusuluhisha na mambo mengine yaliyokuwa yakimsumbua kaka yao kimwili.
Rehema alishaambiwa kila kitu, namna ambavyo anatakiwa kumtibu Masele maradhi yake ya kimwili zaidi, alikubali na ndio maana alikuja nyumbani hapo.
Asubuhi ya siku ya kwanza kuanza kazi, Vato ndiye alikuwa wa kwanza kuamka kama kawaida yake,
“Umeshaamka?” Vato alimuuliza Rehema
“Kitambo, chai inakaribia kuwa tayari,”
“Ooh umeamkaje lakini?”
“Niko salama kabisa, sijui ninyi?”
“Sisi tuko poa, vipi umepapenda? Umelala salama?”
“Kha! Hivi kuna mtu anaweza akasema hapapendi hapa? Vyumba nzuri, chumba kama hotelini, yaani nimepapenda mno na nakuahidi nitafanya kazi mpaka utashangaa,”
“Sawa, lakini mbona umevalia nguo nyingi hivyo, kaka atashindwa kutegeka!”
“Hilo niachie mimi, ni kazi ndogo sana kwangu.”
.
Basi waliteta mawili matatu Rehema na Vato kisha Vato akaelekea sebuleni kusubiri kifungua kinywa.
Vato alikuwa akisoma chuo kikuu, ulikuwa ndio mwaka wake wa mwisho, Gato alishamaliza na alikuwa mvivu kupitiliza, muda wote alishinda nyumbani na kazi yake kubwa ni kunyandua wanawake.
Vato akiwa ameketi hapo sebuleni, ujumbe mfupi uliingia kwenye simu yake,
“Vato, kwanini unaniumiza moyo wangu?”
“Sio hivyo Irene, kila kitu kina utaratibu wake,”
“Sawa, leo unakuja chuo?”
“Ndio, muda si mrefu…”
“Nakusubiri Vato wangu. Ona mpaka nimesahau kuulizia hali yako, umeamkaje?”
“Salama tu,”
“Niulize hata mimi Vato,”
“Haya umeamkaje?”
“Salama, baadaye mpenzi…”
Walitumiana jumbe hizo Irene na Vato, Gato alipowasili mezani hapo alimpora simu Vato na kuanza kusoma hizo jumbe,
“Dah! Huyu ndiye yule mrembo chuo kizima?” Gato alihoji
“Ndiyo, yaani mwanamke ni mzuri asikwambie mtu! Bonge la Pisi, amekmilika kila idara, Hakuna mwanaume asiyemtamani pale chuo,”
“Ebu leo nionyeshe picha zake,” Vato alirudishiwa simu kisha akazipekua na kumwonyesha Gato, mapacha hawa Gato ndiye aliyekuwa mkubwa,
“Daaah! E bwana eh! Ni mwafrika huyu?”
“Ndiyo, naogopa kumpenda kwasababu ya ile ishu yangu,”
“Pole sana mdogo wangu, hivi dawa za yule dokta Kinyumbuli kutoka Tanga hazikukusaidia?”
“Bado, niliendesha tu siku tatu lakini hakukuwa na badiliko lolote,”
“Usijali, tutapata siku moja msaada,”
“Sawa kaka,”
“Sipendi sana kusema haya lakini inabidi, niachie hiyo Pisi niifanyie kazi ili kulinda heshima,”
“Daah! Roho inaniuma sana, Kwanini Mungu aliniumba hivi nakos watoto wazuri, pisi kali! Lah!”
“Usimlaumu Mungu, ana kusudi lake…”
Vato na Gato walizungumza hivyo ambapo Vato alisumbuliwa na tatizo la kibamia, tena kile kibamia cha asili, cha kuzaliwa nacho. Alishatafuta dawa lakini hakufanikiwa, hakukata tamaa, aliendelea na msako wa dawa za asili. Waliojua alichukua akikipitia ni kaka yake Gasto na Masele.
Gato alipewa namba ya simu ya Irene kisha akaenda chuo siku hiyo, walifanana sana hawa mapacha, usingeweza kuwatofautisha kwa namna yeyote ile. Gato alipofika tu chuo na gari aliteremka, alipendeza hasa, hiyo ilikuwa ni tofauti nyingine kati ya Vato na Gato,
.
Vato alipenda kuvalia kiutu uzima, ila Gato alipiga zile pamba za ujana kabisa na za gharama.
“Vato mambo!” sauti kutokea nyuma yake aliisikia hivyo, kugeuka, alikuwa ni Pisi kali ya chuo, Irene. Gato alipigwa na butwaa, maana ilikuwa kama picha hazikumuonyesha jinsi alivyo, alimwangalia kutoka juu mpaka chini, siku hiyo Irene alivalia skini nzito halafu juu blauzi, nywele zake alizibania kwa nyuma. Ule mrefu na jinsi alivyojaaliwa kila idara, weupe fulani wa kung’aa umeme ukikatika, zaidi ni jinsi alivyojichora umbo lake eneo la tumbo kiuno na hipsi.
“Vato! Mbona unanishangaa hivyo?” Irene alihoji huku akitabasamu maana kwa kuangaliwa huko tayari alijua Vato ameshaanza kumpenda kama anavyompenda
“Hapana, umependeza,” Gato alisema hivyo huku joto la mwili likisoma asilimia themanini na nane,
“Ahsante, lakini nilitakiwa nikwambie wewe, umependeza na uko tofauti na siku zote, unakwenda wapi?”
“Ungependa kujua ninapokwenda leo au ungependa kwenda na mimi?”
“Kwenda na wewe? Naruhusiwa kwenda na wewe?”
“Ndio,”
“Ningependa kwenda na wewe…”
Basi Gato alimsogelea Irene kisha akamkumbatia, pacha wake alishamweleza kila kitu kuhusu Irene.
“Nataka nikupeleke mahali ambapo utafurahia sana,” alisema Gato wakiwa wamekumbatiana
“Popote nitafurahia nikiwa na wewe…hata iwe chini ya mwembe.”
“Sawa.”
Basi Gato alimfungulia Irene mlango wa gari kisha akaingia ndani kama malkia, kisha naye akaingia ndani ya gari. Mtoto alivyokaa kwenye hiyo siti ya gari, yale mapaja yalivyotuna na kujiachia, kile kifua jinsi kilivyobeba zile chuchu, Gato alijikuta ukuni wake ukinyooka kitendo ambacho Irene alikishuhudia na kutoa macho…
.
.
“Unanipeleka wapi lakini kaka wewe?” Irene alihoji kwa mapiozi hasa
“Sehemu mbaya sana, yaani nitakupiga yaani kwa kifup naenda kukuteka,” Gato aliongea hivyo akimtania
“Ulivyo na roho mbaya! Hujaridhika ulivyouteka moyo wangu eh?”
“Ndiyo, bado sijaridhika…”
“Sawa tu…wewe niteke,” alipojibu hivyo Irene alipandisha miguu yake juu ya siti aliyokalia kisha akaikumbatia kwa kupitisha mikono yake magotini,
“Irene…!” Gato alimuita huku akimwangalia kimahaba
“Naam Vato wangu…” Irene aliitikia kwa furaha hasa.
Gato aliunyoosha mkono wake, Irene pia aliunyoosha mkono wake ikakutana katikati wakashikana,
“Nakupenda sana…” Gato Aliposema hivyo, moyo wa Irene ni kama ulilipuka pah! Hakuweza hata kumjibu, alicheka kama mtu aliyetaka kulia, machozi yalimtoka, aliushika mkono wa gato kwa mikono yake miwili kisha akaupeleka shavuni kwake,
“Naomba usirudie hilo neno, acha mimi ndio niseme,”
“Kwanini?”
“Yaani uliponiambia nimejihisi kuishiwa nguvu, utaniua wewe mwanaume jamani,”
“Usijali, nakupenda sana Irene, wakati wote ule nilikuwa najishaua tu lakini ungenijaribu kwa kuniigizia unatoka na mwanaume mwingine ndio ungeona balaa la upendo wangu kwako…” Irene alicheka tu aliposikia hivyo, aliubusu mkono wa Gato akijua ndio Vato wake, alimwangalia kimahaba,
“Nakupenda Vato, nipo tayari kufa kwa ajili yako,” alisema Irene huku machozi yakiendelea kumtoka
“Nakupenda sana, leo nataka nikudhihirishie…”
“Tafadhari Gato, usinifanyie kitu kikubwa naweza kufa kwa furaha mwenzako…”
Gato alichukua simu yake kisha akamtumia ujumbe mhudumu wa hoteli moja kubwa ya kifahari, alimuomba amuandalie meza nzuri ya kukaa wapendanao. Kwavile alifahamika, ilikuwa ni rahisi sana kwake kukubaliwa kufanyiwa hivyo.
Iliwachukua dakika arobaini kufika kwenye hiyo hoteli, yalikuwa ni majira ya saa sita mchana. Kwa upande wake Irene hakuwahi kufika kwenye hoteli kubwa namna hiyo, walikuta meza iliyoandaliwa utadhani kulikuwa na fungate ya wapenzi, palikuwa na shampeni kubwa, waliketi kwenye viti kwa kuangaliana.
.
Chakula hakuweza kula, kunywa shampeni ilikuwa haipiti, alifurahi sana Irene kiasi ambacho mpaka Gato mwenyewe alijihisi raha kwa kupendwa namna hiyo, lakini alipojua tu hakupendwa yeye, hakujivunia sana.
“Nilikuwa na mpenzi hapo mwanzo, ndiye aliyenitoa usichana wangu, nilimpenda lakini yeye hakujali hisia zangu, niliapa sitokuja kupenda tangu nikiwa kidato cha nne, lakini kwako nilishindwa kujizuia, mpaka kumfikia hatua ya kukutamkia ujue nimekupenda sana Vato, naomba usiniumize, nimekukabidhi moyo wangu…” aliongea kwa hisia Irene huku machozi yakimtoka
“Usijali, wanaume ndivyo walivyo ila hapa umefika, nikutoe tu wasiwasi…”
“Ahsante…”
Gato alinyanyuka kisha akamnyanyua Irene pia, taratibu ni kama nyuso zao ziliongea kupitia midomo yao. Ni kama walikuwa wakiambiana jambo fulani kwa jinsi midomo yao ilivyokuwa ikiweweseka, walikaribiana taratibu, Irene alifumba macho kwa hisia zaidi, midomo ikakutana ndimi zikadokoana na mchezo wa njiwa ukazaliwa, lilikuwa ni tukio ambalo wote wawili walilifurahia, dakika tano nzima walizitumia kupiganisha ndimi zao, Irene ni kama miguu yake ilitaka kuishiwa nguvu. Gato alimshika uso Irene utadhani alishika boga lisilokatwa, ukuni wake ulidinda kiasi ambacho ulimgusa Irene mapajani na kumnyima uhuru maana ni muda mrefu hakushiriki huo mchezo.
“Vato!”
“Naam…”
Irene alimuita Gato bila kuongea chochote, tayari kiraruraru kilishampanda.
“Gato!” aliita tena
“Naam mpenzi wangu Irene,”
Irene hakuongea kitu tena, ni kama akili yake haikuwa hapo.
Mikono ya Gato ilirudi kiunoni mwa Irene na kuanza mchezo wa kukanda ngano huku mdomo wake ukiwa shingoni na kupanda juu kidogo,
“Nooo…Vato tafadhari…” Irene alisema hivyo baada ya meno ya Gato kumkwaruza kwenye sikio ile ya kimahaba, alipojaribu kumpumulia ndio kabisa alimfanya Irene afiche sikio lake kwa kulipandisha juu bega lake.
Gato aliona mtoto ameshaelekea kibra, alipomuacha kama hatua mbili hivi, macho yake yalipotua mapajani mwake aliona kabisa ramani isiyokuwa na umbo maalumu ikijichora kwa kutumia wino uliotoka kwenye kapuchi yake. hilo lilimuahikikishia kuwa Irene yuko tayari kunyandulia.
Alimshika mkono na kuelekea mapokezi,
.
.
hawakuchukua hata dakika mbili,
“Unanipeleka wapi?” Irene aliongea kichovu sana
“Kwenye sapraizi nyingine…” alijibu Gato pasi na kumwangalia usoni
“Wapi?” swali hilo halikujibiwa,
Walifika mapokezi Gato alitoa kadi yake ya benki(VISA) kisha akalipia chumba, alipomaliza kufanya malipo alirudishia kadi yake kisha wakapanda ghorofa ya tatu kwa kutumia lifti.
Mpaka chumbani wakaingia, Irene sio kwamba alikuwa hajui ila kama mwanamke alijishtukia kidogo, siku ambayo ombi lake linakubaliwa ndio atoe na kapuchi! Lakini hisia alishindwa kuziongoza, zikawa zinamuongoza yeye.
Irene alikuwa na aibu sana, hata alipoombwa waende wakaoge wote alishindwa, alitangulia yeye kisha Gato alifuatia. Gato akiwa ndani ya taulo huku ukuni wake ukiwa umejichora, alimkuta Irene akiwa ndani ya taulo pia amejilaza kifudifudi na kugeukia upande wa pili.
Gato alikuja na kumpandia kwa juu, akaanza kutelezesha meno yake shingoni, yalimtekenya Irene na kujikuta akicheka kimahaba,
“Hilo likitu gani linanigusa kwenye makalio?”
“Unataka kulishika?”
“Sitaki…hivi nikuulize kitu?” alisema Irene
“Niulize…”
“Umeshawahi kufanya?”
“Ndio, Kwanini umeniuliza?”
“Basi tu.”
Gato alimgeuza Irene aliyekuwa akiona aibu iliyopitiliza. Walikuwa wakitazama muda huo Gato akiwa katikati ya mapaja ya Irene. Mikono ya Irene haikutoka usoni mwake, alijiziba kwa aibu. “Huyu mwanamke ni mzuri nje mpaka ndani, kwavile amenipenda mwenyewe, leo simchapi sana, namchapa kidogo ili nimtamanishe siku nyingine.” Aliwaza hivyo Gato huku akimwangalia Irene aliyesahau kuziba mdomo wake mzuri ulioshawishi kimahaba.
Gato aliivamia shingo ya Irene, aliitekenya na meno yake kisha akashuka kifuani na kuparaza zile chuchu na ulimi wake, wakati huo Irene alitoa mikono yake usoni lakini macho alifumba, mikono aliihamishia kwenye shuka utadhani alikuwa na ugomvi nalo.
Ulimi wa Gato ulishuka mpaka kwenye kitovu cha Irene kilichoingia ndani, aliingiza ulimi wake kitovuni huku Irene akitetemeka tumbo lake na kuanza kumshika kichwa gato kwa mikono yake, mpaka mikono ilitetemeka, Irene alikuwa akiongea maneno fulani kwa sauti ya chini yaliyoambatana na Vilio vya mahaba ambavyo vilimjulisha Gato kuwa,
.
akifanyacho kina muitikio chanya kwa Irene.
Pale unapoacha mdomo wazi halafu kitu kikaingia mdomoni ghafla lazima ufumbe mdomo haraka, vilevile hata jichoni hutokea hali kama hiyo. Lakini kwa upande Irene ilitokea kwenye kapuchi yake, ulimi wa Gato ulipoyagusa mashavu ya kapuchi ya Irene, mtoto wa kike aliyabana mapaja haraka, Gato ni kama alimshtukiza kuingia katikati ya mapaja yake.
Irene alishindwa hata kuongea, ulimi wa Gato ulishambulia kapuchi ya Irene, na kwa bahati nzuri Irene alikuwa na kile kidungurushi mfano wa punje ya arage kirefu, hivyo ilikuwa rahisi kwa Gato kukibana hata na mdomo wake wakati anakifyonza. Irene wa watu alibana meno yake, ile shuka aliyokuwa na ugomvi nayo aliivuta na kujifunika kifuani, kiuno chake hakikutulia, sasa vutia picha mtu anayelia huku akiwa amebana meno, Gato hakuacha, tena alikuwa akikipigapiga na ulimi chini juu, juu chini kisha anakibana na mdomo wake kama anakivuta fulani.
Zile kelele za mtu kukata roho ndizo alizokuwa akizitoa Irene, mtoto wa watu alifika safari yake huku mwili wake ukiwa umeshapitia kila aina ya shurba pasi na kujielewa. Alipofika mwisho wa safari yake alitulia kimya huku macho akiwa ameyafumba. Gato alijipigia makofi kwa kumuweza mtoto mzuri kama Irene kitandani, alilisogeza pembeni kidogo taulo lake kisha akatoa ule ukuni mweusi, kapuchi ilikuwa imelowa mpaka mafuriko, ikawa rahisi kwa Gato alipochomeka ukuni wake mweusi ukateleza tu mpaka ndani, ule mnato aliokutana nao, ni kama Irene alikuwa na miaka kumi na mbili vile, unafikiri alichukua hata dakika tano, ukuni wake ulikuwa umebanwa hasa ukichanganya na lile joto la kapuchi kidume alijikuta akifungua koki, lakini alifungulia kwa nje, uji wote ulimwagikia kwenye shuka.
Kuanzia Gato alipoanza mpaka alipomaliza, Irene hakushtuka, alilegea vilevile,
“Amelala?” Gato alijiuliza hivyo
Irene alipitia na usingizi kitu ambacho Gato hakukiamini, alibaki akimwangalia tu hapo kitandani, ghafla Irene akaanza kukoroma, Gato alizidi kushuhudia maajabu ya nchi, alijiona bonge la kidume.
Baada ya nusu saa ndio Irene alishtuka, alitumia kama sekunde ishirni kujitafakari,
“Pole mrembo wangu…”
.
“Yaani wewe…kwani ulikuwa unanifanyaje?” alihoji Irene akimvuta Gato amkumbatie hapo kitandani
“Nimefanya mapenzi na wewe.”
“Mh…kumbe ndio raha hivi! Sijawahi kuhisi raha kama hii, Vato nakupenda sana…”
“Nakupenda pia,”
Irene alipoangalia chini kwa Gato ndio akashuhudia ule ukuni, ulikuwa umenywea,
“Hili ndio limeingia huku kwangu?” alishangaa hivyo huku akilisogelea
“Naomba nishike, sijawahi kushika tangu nizaliwe,”
‘Shika tu…”
Basi Irene akaanza kufanya utalii wa ndani kwa kuchezea ukuni wa Gato, akaushika mwenyewe na kuuchunguza huku akiyatolea macho yale mayai mawili ya nyama yaliyokuwa yakining’inia, hakujua kwa kufanya hivyo aliufanya ukuni ututumke,
“Mbona inaongezeka!”
“Inadinda…”
“Kha! Wewe! ndio kubwa hivi?”
***
Huku kwa upande wa Vato, yeye hakujikita kwenye upande wa kujichua kujituliza haja zake. Ni kweli alikuwa na maumbile madogo, aliona aibu sana kuwakabili wanawake wa rika lake.
Nyumba ya jirani na kwao, palikuwa na mtoto wa kike aliyeitwa Janeti, alikuwa akisema kidato cha kwanza. Wazazi wa Janeti walimwamini sana Vato, hivyo ndio waliomuomba awe anamfundisha masomo ya ziada. Ukaribu wao hata kwenye kutembeleana ilikuwa kama ndugu.
Watoto wa kishua, familia za mboga saba, mavazi yao huwa ‘simpo’ sana. Janeti kama kawaida siku hiyo alikuja nyumbani kwa kina Vato akiwa amevalia sketi yake fupi na tisheti, siku hiyo alimletea Vato tunda la Epo(Tufaa).
Akilini mwake Vato alijua kwa maumbile yake yatatosha kabisa kujiridhisha kwa Janeti ila atamwingiliaje ili Janeti akubali kwa ridhaa yake? ikabaki kuwa kitendawili. Vato alianza kuandaa mazingira ya kumshawishi Janeti ili amchape kitandani,
“Kaka Vato! Eti kuna msichana shuleni kwetu kanipa hii karatasi…” alisema hivyo Janeti akimkabidhi Vato karatasi fulani iliyokunjwa…
.
.
“Imetoka wapi?”
“Kwa Natasha, si nimekwambia rafiki yangu,”
“Sawa.”
Basi Vato alifungua ile karatasi na kukuta imeandikwa namba za simu, pia chini paliandikwa “mzazi wa Natasha” aliiweka mfukoni kisha akamfundisha Janeti alichopanga kumfundisha siku hiyo.
Alipoingia chumbani alimpigia simu mzazi wa Natasha, mama yake Natasha alipokea simu hiyo na kuzungumza kirefu na Vato, lengo lilikuwa ni kumuomba mwanaye pia afundishwe masomo ya ziada. Waliyaweka mambo sawa na kukubaliana kuwa Natasha aanze kesho kusoma masomo yake ya ziada.
Vato aliporudi sebuleni, bado mawazo yake juu ya kumnyandua Janeti hayakutoka, ila alichokosa ni mbinu tu za kumwingilia, yeye hakuwa mjanja kama Gato,
“Halafu Natasha anakusifia kila siku…” alisema Janeti na kumfanya Vato amsikilize kwa makini
“Ananisifia kuwa ni mwalimu mzuri eh?” Vato alihoji kiutu uzima
“Sio hivyo, eti anasema wewe ni hendisam, mimi huwa namwambia aache ujinga,”
“Kweli kabisa inabidi aache ujinga.”
“Yaani kila sekunde ooh mwalimu wako atanioa sijui nampenda, ooh…”
“Wewe nawe ebu kelele, fanya kazi niliyokupa! Umbea tu!”
Maneno hayo ya Janeti yalibadilisha jambo kwa Vato, yale aliyotaka kumfanyia Janeti ikawa ni mipango juu ya Natasha. Kwenye maongezi hayo aligundua kuwa alisahau kumuuliza Janeti kuwa Natasha alimuona wapi mpaka akawa anazungumza maneno hayo.
Huku kwa upande wa Gato, alitamani kuendelea lakini aliacha ili siku nyingine akimuita Irene asisite kumkubalia. Gato aliorudi nyumbani, ulikuwa ni mwendo wa ‘kuchati’ na Irene, kabla hajakaa sawa simu inapigwa wanaongea hata dakika kumi na tano, Gato ndiye aliyekuwa akikatisha maongezi hayo kwa kusingizia ana shughuli nyingine ya kufanya.
Gato alishapewa mrejesho jinsi mambo yalivyokwenda, ilimuuma lakini hakuwa na jinsi. Hakuwa na cha kufanya zaidi ya kuonyesha ushirikiano kwenye kusikiliza na kucheka palipotakiwa kucheka.
Yalipofika majira ya usiku, Vato alihitaji kutumia laini yake ya simu aliyomuazima Gato ili akakamilishe kazi, kabla hajaitoa, alianza kupitia zile jumbe walizokuwa wakitumiana,
“Ni vitu gani umevipenda kutoka kwangu?” Irene alihoji hivyo
.
.
“Vyote, Mungu amekubariki sana, ila una kapuchi tamu sana, inabana hadi raha,” alijibu Gato
“Kwasababu sikufanya muda mrefu, ila na wewe mmh!”
“Unaguna nini?”
“Umebarikiwa!”
“Kipi?”
“Hilo liukuni lako,”
“Likoje?”
“Kubwa,”
“Umelipenda?”
“Ndio, tamu,”
“Sijakuumiza leo?”
“Hapana, yaani mpaka sasahivi nahisi kama bado lipo kwenye nanihii yangu huku chini,”
“Mmmh…una balaa wewe!”
“Kweli, na ilikuwa ni ndoto yangu kuwa na mwanaume mwenye ukuni kama wako, unajua Kwanini?”
“Sijui, niambie…”
“Nina marafiki zangu kama wawili hivi, kwasasa tumegombana, walikuwa na wanaume wao, sasa walikuwa na vibamia, kila siku walikuwa wakinisisitiza nisije nikampenda mtu halafu akawa na kibamia inatesa sana, kwani atakuwa haniridhishi…”
“Mmh! Kwahiyo ningekuwa na kibamia ingekuwaje?”
“Ungenitesa sana, ila kwa jinsi ninavyokupenda, tungejitahidi kutafuta dawa tu…”
Jumbe zote hizo alizipitia Vato na zilizomuingia akilini ni hizo zilizozungumzia maumbile.
Kesho yake asubuhi kama kawaida, Vato aliwasili na gari yake ndogo chuoni, ndio ile gari aliyoitumia Gato jana yake. kabla hata hajafungua mlango wa gari, kioo chake kiligongwa, alikuwa ni Irene, alipofunguliwa tu mlango aliingia ndani ya gari na kumvamia Vato, walicheza mchezo wa njiwa kama kwa dakika moja hivi,
“Hivi mpenzi wangu hujaona ‘meseji’ na nimekupigia hujapokea?”
“Nilikuwa naharakisha kuja chuoni,”
“Sawa, mzima baba yangu?”
“Niko poa, sijui wewe?”
“Niko poa, nimekumisi sana, naomba leo tusiingie darasani, twende mahali tutulie tu, nataka tuongee,”
“Lakini inabidi tuingie darasani…”
“Tafadhari mpenzi wangu, naomba usinikatalie…”
Vato ilibidi kukubali kishingo upande maana alijijua yeye sio yule wa jana aliyefanya mambo mengi naye.
Waliingia ndani ya gari kisha wakaanza kuondoka, mtoto wa kike alikuwa amevalia sketi fulani iliyokuwa ndefu tu, akaanza kuipandisha juu taratibu huku akimwangalia Vato,
“Unafanyaje?” Vato alihoji
“Ulisema unapenda mapaja yangu jana, ndio nataka nikuonyeshe kitu…”
Mtoto wa kike alikuwa na mapaja manono, Vato aliyatamani kiasi ambacho kiukuni chake kikawa kimesimama,
.
MWISHO